این آیه همه آرامش این روزهامه .
اما شاید بخش اولش که «و من یتق الله» هست رو نداشته باشم
اما عمیقا باور دارم تو هر گرفتاری، گمراهی و مردابی
مخرج فقط و فقط دست و گوشه نگاه پروردگار و امید داشتن بهشه .
خدایا
الهی و ربی من لی غیرک .
نمی‌دونم چی بهش می‌رسه منو خراب کنه؟؟
مگه من جاشو تنگ کردم؟؟
من اصلاحیه براش می‌فرستم، میگه اصلاحیه بدست من نرسیده!
خوب شد یکیشو پیدا کردم که خود کارفرما هم علامت گذاشته بود براش فرستاده!
بهش می‌گفتم همون روز دیدمش گفتم امروز برات اصلاحیه فرستادم باور می‌کرد اما بازم اون رو به من ترجیح می‌داد!!
داره کم کم منو می‌بره تو حاشیه . کم کم حذف میشم .
تهش چی میشه یعنی؟
یا همون خانومه .
من که کاری به کار کسی ندارم .
چرا ولم نمی‌کنن به حال خودم؟؟
تنها پادتن تنهایی،
در آغوش گرفتن تنهایی است.
تنها پادتن ترس
در آغوش گرفتن ترس است.
و تنها راه رهایی از رنج،
روبرو شدن با آن و پذیرفتن آن.
تا زمانی که از عمیق‌ترین دردهایت فرار کنی،
التیام نخواهی یافت.
.
.
دنیا جای رنج است اما جای رنجیدن نیست و امید بدون خوش‌بینی تنها راه زنده ماندن در این سیاره است.
.
سلام
باز نفهمیدم اصلا چطوری آذر تا 20 ام رسید .
خدایا این عمر منه داره میگذره و من هیچی ازش نمیفهمم
انقد خودمو با کار و پروژه خفه کردم درک نمیکنم چطوری میگذره عمرم
اصلا این کارا به خاط خداست؟
خدا راضیه؟ نکنه خسرالدنیا و الاخره بشم؟؟
الهی
ارحم لنا
درباره این سایت